Gdy wszystkie badania dają prawidłowe wyniki, a mimo to, nie pojawia się ciąża, diagnoza może zabrzmieć następująco: niepłodność idiopatyczna. Jak ją rozumieć? Co można zrobić? Czy istnieją szanse na leczenie, a co najważniejsze – czy jest realna szansa na ciążę? Na te pytania odpowiemy w dzisiejszym wpisie. Jednak zacznijmy od nieco szerszego wyjaśnienia tego zjawiska.
Niepłodność idiopatyczna
Zwana jest także niepłodnością niewyjaśnioną lub niepłodnością nieokreśloną, a dotyka nawet 20-30% par starających się o potomstwo. Jest rozpoznaniem zgodnym z ICD-10 – Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych, opracowaną przez WHO. A objawia się – najkrócej rzecz ujmując – brakiem ciąży u całkowicie zdrowych Partnerów. Zatem w jaki sposób zostaje rozpoznana? Poprzez wyeliminowanie wszystkich opcji znajdujących się na liście, zatytułowanej:
Jak wygląda diagnoza niepłodności idiopatycznej?
Aby zdiagnozować niepłodność idiopatyczną, przede wszystkim należy wyeliminować istnienie innych nieprawidłowości. W tym celu diagnostyka niepłodności u obojga partnerów powinna objąć wszelkie standardowe badania sprawdzające płodność, przede wszystkim są to:
- badanie nasienia
- badanie narządów rodnych – macicy, jajników itp.
- badanie drożności jajowodów
- badanie poziomu hormonów fsh, tsh itp.
- badanie hsg
- badania genetyczne
- badania immunologiczne
Dopiero wyeliminowanie podstawowych przyczyn problemów z zajściem w ciąże pozwala stwierdzić, że mamy do czynienia z niepłodnością niewiadomego pochodzenia. Zaburzenia hormonalne, niska rezerwa jajnikowa, endometrioza, wady anatomiczne, zaburzenia owulacji, niedrożność jajowodów, nieprawidłowe parametry nasienia oraz szereg innych problemów o charakterze zdrowotnym, o których więcej piszemy TUTAJ. Gdy wszystkie potencjalne przyczyny niepłodności zostaną sprawdzone, a wyniki badań są prawidłowe, zjawia się podejrzenie niepłodności idiopatycznej.
Przyczyny niepłodności idiopatycznej
Przyczyny występowania idiopatycznych problemów z zajściem w ciąże nie są znane, ponieważ bardzo trudno je zbadać. Istnieją natomiast różne hipotezy na temat tego rodzaju niepłodności. Uznaje się, że może być ona spowodowana przez różne czynniki embriologiczne, jajnikowe, jajowodowe, zaburzenia genetyczne czy bariery psychiczne i emocjonalne.
Co można zrobić gdy jest się niepłodnym bez przyczyny?
Jak już wspomnieliśmy, nie ma namacalnych przyczyn niepłodności idiopatycznej, dlatego odpowiedź na pytanie stawiane w niniejszym akapicie jest bardzo trudna, nieoczywista, a także dwuwątkowa:
>>> warto zgłębić temat psychologii niepłodności. Bariery psychiczne i emocjonalne bywają pomijane, jednak coraz częściej stawiane na szczycie hipotez, które pragną wyjaśnić zjawisko niepłodności idiopatycznej. Ten nieoczywisty wątek prowadzi do artykułu “Czy stres blokuje płodność?”, który wyjaśnia wpływ stresu na ludzki organizm, a być może, nawet wyjaśnia niepłodność – niewyjaśnioną.
>>> można skorzystać z rekomendacji Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGP)-2018, która mówi o tym, by starająca się o potomstwo Para dokonała ewentualnej korekty stylu życia, regularnie współżyła i wydłużyła okres oczekiwania na ciążę do dwóch lat – bez podejmowania działań medycznych. Należy jednak zaznaczyć, że postępowanie to można zalecić wyłącznie w sytuacji, gdy kobieta nie ukończyła jeszcze 35 roku życia! Natomiast u pacjentek, które przekroczyły tę granicę wiekową lub stwierdzono u nich niską rezerwę jajnikową, przedłużenie oczekiwania na ciążę samoistną może istotnie zmniejszyć realne szanse na ciąże!
Jak można leczyć niepłodność idiopatyczną?
Choć nie każda z dostępnych metod leczenia niepłodności jest rekomendowana w przypadku niepłodności idiopatycznej (zgodnie ze stanowiskiem PTMRiE, niewskazane jest zastosowanie immunoterapii, stosowania agonistów dopaminy, podawanie gestagenów w drugiej fazie cyklu), to dla Par, które mają problemy z poczęciem dziecka i nie mogą lub nie chcą przedłużać starań do dwóch lat, proponowane są następujące metody:
Inseminacja domaciczna jako pomoc dla par
Małoinwazyjna metoda, która polega na wprowadzeniu do macicy kobiety, odpowiednio spreparowanego nasienia partnera, co ułatwia plemnikom dotarcie do komórki jajowej przyszłej Mamy i zapłodnienie. Inseminacja może być również antidotum na stres, a nawet frustrację, o czym opowiada wpis „Inseminacja i jej dwie twarze”. Natomiast dla osób, które mają wątpliwości dotyczące zasadności określenia „małoinwazyjna metoda”, mamy wirtualne zaproszenie na krótką wycieczkę do przeszłości, na której opisane obrazy z kart historii pozwalają zobaczyć sens, wartość i bezcenne dobrodziejstwo pomocy, jaką niesie medycyna rozrodu. A jednocześnie umożliwiają obronę tezy: Inseminacja to delikatne wsparcie natury.
In vitro – zapłodnienie pozaustrojowe
Polega na połączeniu komórki jajowej i plemnika poza żeńskim układem rozrodczym, w warunkach laboratoryjnych. Zaliczana jest do technik rozrodu wspomaganego medycznie. Jest sprawdzoną i rekomendowaną przez lekarzy metodą przeciwdziałania niepłodności, a jednocześnie jest największą szansą na rodzicielstwo nawet dla tych Par, u których przyczyny niepłodności uniemożliwiały zastosowanie innych rozwiązań. Procedura in vitro składa się z kilku etapów, które zostały opisane w artykule “In vitro – bo najważniejszy jest człowiek”. Wspomniane metody leczenia niepłodności odpowiadają TAK na pytanie postawione w pierwszym akapicie: czy w przypadku niepłodności idiopatycznej jest szansa na ciążę?
Wy też możecie zostać Rodzicami
Dla nas najważniejszy jest CZŁOWIEK
W każdej chwili można do nas zadzwonić i umówić spotkanie z wybranym lekarzem >>> kontakt – zapraszamy do naszej kliniki leczenia niepłodności OVUM.
